اگر به یک درخت نگاه کنید، ممکن است تصور کنید که چگونه چیزی به این اندازه بلند و قوی میتواند به چیزی به اندازه یک ورق کاغذ نازک و ضعیف تبدیل شود، سخت باشد. این فرآیند با چوب خام شروع میشود که از الیاف به نام “سلولز” تشکیل شده است.
الیاف سلولز با یک چسب طبیعی به نام “لیگنین” به هم چسبیده اند. زمانی که لیگنین جدا شود و الیاف سلولز جدا و سازماندهی مجدد شوند، میتوان کاغذ ساخت.
همچنین میتوان کاغذ را از انواع مختلف دیگر الیاف گیاهی مانند پنبه، کتان، بامبو و کنف ساخت. به عنوان مثال، الیاف پنبه اغلب برای ساخت کاغذی که پول روی آن چاپ میشود استفاده میشود. با این حال، اکثریت قریب به اتفاق (حدود 95 درصد) مواد خام مورد استفاده برای ساخت کاغذ از چوب به دست میآید.
برای ساخت کاغذ از چوب، ابتدا باید چوب خام را به “خمیر” تبدیل کرد. خمیر چوب یک “سوپ” آبی از الیاف سلولز چوب، لیگنین، آب و مواد شیمیایی استفاده شده در فرآیند خمیرسازی است.
چوب را میتوان به چند روش مختلف به خمیر تبدیل کرد. خمیرسازی مکانیکی شامل استفاده از ماشینها برای آسیاب کردن تراشههای چوب به خمیر است.
با این حال، خمیر حاصل بیشتر لیگنین خود را حفظ میکند. الیاف کوتاه ایجاد شده توسط آسیاب منجر به کاغذ ضعیفی میشود که بیشتر برای روزنامهها، دفترچههای تلفن یا سایر انواع کاغذهای کم استحکام مناسب است.
روش متداولتر خمیرسازی شیمیایی است که به عنوان “کرافت” نیز شناخته میشود. از مواد شیمیایی برای جدا کردن لیگنین از الیاف سلولز استفاده میشود و مخلوط خمیری را باقی میگذارد که میتواند کاغذهای قویتر بسازد.
بسته به نوع کاغذ مورد نظر، ممکن است مخلوط خمیر برای ایجاد کاغذ سفیدتر سفید شود. کاغذسازان از انواع مختلف مواد شیمیایی برای سفید کردن خمیر به رنگ دلخواه خود استفاده میکنند.